Tο ηλιοβασίλεμα ” είναι ένα ονειρο σήμερα στη Σκόπελο. Χάρη στην πρωινή γυμναστική του πατερα μου, ξύπνησα πρωί και απήλαυσα την υπέροχη θέα από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου denise, οπου διαμένουμε, διαφορετικά θα είχα χάσει αυτή την πραγματικά αξέχαστη θέα..
Καθ’οδόν …σε ένα ιδιαίτερο βράχο!
Mετά το πρωινό αποφασίσαμε να πάμε στον Άγιο Ιωάννη. Ο Άγιος Ιωάννης βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του νησιού. Εκεί γυρίστηκαν κάποιες από τις πιο όμορφες σκηνές του μιουζικαλ Mamma Mia, εδώ βλέπετε αποσπάσματα.
Eπιλέγουμε μια διαδρομη, διασχίζοντας την εξόχή της σκοπέλου. Η θέα ειναι μαγευτική και παντού ολόγυρα μας το μοναδικό καταπράσινο πευκοδάσος. Μετά από πενήντα λεπτά περίπου φτασαμε στο ¨γυμνό¨ βράχο του αγίου ιωάννη με το ομώνυμο εκκλησάκι στην κορυφή.
Είναι ακομη πολυ πρωί και είμαστε οι μοναδικοι επισκέπτες… κανένας άλλος τουριστας… Ο πατερας έχει πολυ καλη διαθεση, σκεφτομουν αν θα μπορουσε να ανεβει τα σκαλιά , διοτι ειναι αρκετα. Τα καταφερε, είναι ετοιμος για χορο!
Από επάνω βλέπετε τη θέα προς την αλλονησο και την θαλασσα. Αλλά εγώ προτιμω την αποκρυμνη πλευρα και τα βραχια… Δεν σταματαω να τραβαω φωτογραφιες.
Όταν αργότερα θελήσαμε να κατέβουμε, άρχισαν να καταφτάνουν και οι τουρίστες από παντου, αυτοκινητα , καραβακια έρχονταν να επισκεφθουν το μερος. Είχε έρθει η ωρα για εμας να φυγουμε. Επόμενη σταση το Καστανι για φαγητο και χαλάρωση.
Είμαι ενθουσιασμένος και χαρούμενος που ο πατέρας μου έχει αντέξει όλο αυτό το πρόγραμμα σήμερα.
Αναζητώντας και μαθαίνοντας για τον Jan και τον Lutz
Στο ξενοδοχείο Denise, ρώτησα την Μαρία, την υπεύθυνη εκεί, για τον Jan από το Μόναχο. Η Μαρία, συγκινήθηκε, γιατί ήταν καλοί φίλοι, ενώ μου είπε χαρακτηριστικά για εκείνον,ότι ήταν ένας άνθρωπος, που δεν μιλούσε πολύ αλλά σε καθήλωνε το βλέμμα του και η γλώσσα του σώματος του.
Η Μαρία μου διηγήθηκε, πόσο οι δυο Γερμανοί ήταν αγαπητοί στο νησί και ήταν σύμβολο στον τρόπο ζωής του νησιού, από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 μέχρι τις αρχές του ’00. Λυπάμαι που δεν τους γνώρισα και δεν μπορώ να βρω καμιά φωτογραφία από αυτά τα χρόνια.
Αργότερα, επισκέφθηκα, ένα μαγαζάκι που ξεχωρίζει κοντά στην παραλία της Σκοπέλου, την IDEA .
Η Ρίτα, δεν έχει ξεχάσει τίποτα από το παρελθόν του νησιού, καθώς γνώριζε τους δυο Γερμανούς και μου είπε, ότι ο Jan, ήταν ένας συναισθηματικός άνθρωπός και ο Lutz ένας ευπαρουσίαστος άντρας και εξαιρετικός καλλιτέχνης. Το νησί, από ότι μου είπε η Ρίτα παλαιότερα άνθιζε πολιτιστικά. Τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα.
Με τη Ρίτα περάσαμε πολύ όμορφα και συζητήσαμε πολύ, για διάφορα θέματα. Ενδιαφέρθηκε και αντιλήφθηκε το νόημα του ταξιδιού μου. Η Ρίτα πιστεύει όπως και εγώ, ότι η ζωή μας αποκτά εντελώς διαφορετικό νόημα και ποιότητα, όταν ζούμε με τον τρόπο που εμείς θέλουμε όσον αφορά τη δουλειά μας και ότι άλλο αγαπάμε.
Επίσης πιστεύει, ότι όλες οι ασθένειες, προέρχονται από τον εγκλωβισμένο ψυχικό μας κόσμο. Μιλούσε τόσο ήρεμα και όμορφα και με κοίταξε στα μάτια ρωτώντας με, αν αντιλαμβανόμουν τι εννοούσε.
Έτσι έφτασε στο τέλος ένα υπέροχο απόγευμα.
